POESIS

Inimicus invisibilis

Per clariorem veris aera,
cum natura tota florescit,
terrae per plexus
flexusque subtiles radiorum solis tenuium,
aliquando ignotus serpere inimicus invisibilis incipit.
Vigesimi Draco primi momento,
formam sumit,
faucibus focum iactantibus,
viscera intrat, homines
carpit, vastas,
mechercle, involvit regiones.
Dura pugna impenditur,
numquam, nusquam visa!
Orbis inopinato ictu exsilit,
auxiliares agmina
impellit ad movenda,
medicos aegri ministros, vigiles
auxilium ut dent,
solum in Dominum fidentes.
Omnia immota sunt,
donec Deus …
Nunc vero flatus divinus autem spirat!
Pugna nec desinit intra muros,
domi iuvenes senesque aufert.
Multi inermes succumbunt;
eorum sors, proh dolor, ignota manet,
morbo capti a familia procul remanent.
Prex ad Jesum interim extollitur
ab ecclesia Romana.
Scitur nec Deum autem mori.
Die Paschali Is,
resurgens, draconem inferum eu vincet.

scripsit Johannes Teresi