Super vitrea
colorum exitus multiplices fiunt,
innumerae facies lucis.
Eadem lux matutina patet
per spatia urbium;
alterae materia sunt,
dissolutio lucis
et nova conformatio mundi.
Viciniora caeli omnia apparent.
Luna iter suum inscribit
luminibus argenteis in undis.
In rerum universitate
paupertas et sapientia solum ferunt
verum Dei lumen tacitum
et purum, quod amat et audit
per vitae nostrae noctes non intermissas.
Verba mea effluvia facta sunt,
liberos ea transmutantur in versus.
Omnis intermissio temporis, quies mea.
